Sažetak
Muzeji, biblioteke i arhivi danas se, zbog vrsta građe koju prikupljaju, smatraju veoma različitim institucijama. Tokom istorije, razlike među njima nisu bile tako uočljive, a nastale su kao rezultat konvencije i tradicije a ne suštinskih nepodudarnosti. Danas postaje sve očiglednije da su one samo prividne i da ove ustanove dele zajedničku misiju podrške obrazovanju i služenju društvenoj zajednici. Podsticaj reverzibilnom procesu povezivanja muzeja, biblioteka i arhiva dao je ubrzani razvoj informacione tehnologije i komunikacionih mreža. Zajednički informacioni modeli, digitalne prezentacije i arhive su najčešći vid saradnje baštinskih institucija. Primeri njihovog povezivanja na globalnom planu su brojni i kreću se od realizacije pojedinačnih programa i projekata do pune integracije.
Baštinske institucije u Srbiji su na marginama globalnih trendova i potreban im je podsticajniji zakonodavni i instuticionalni okvir. Osnivanje asocijacije stručnjaka koji deluju u ovoj oblasti moglo bi da doprinese artikulisanju zajedničkih potreba i da podstakne njihovu saradnju.

Ključne reči:
muzej, biblioteka, arhiv, baštinske institucije, saradnja, zaštita kulturnog nasleđa, umrežavanje, digitalizacija, Pančevo, Pančevačko čitalište, Asocijacija informacijskih stručnjaka: bibliotekara, arhivista i muzeologa (BAM), Nacionalni centar za digitalizaciju, Evropske smernice za saradnju biblioteka, arhiva i muzeja, Institut za muzejske i bibliotečke usluge, IFLA

Preuzmi pun tekst (210 KB)